نوزادان و کودکان نوپا معمولاً اگر والدین حتی برای مدت کوتاهی ترک شان کنند، مضطرب می‌شوند. اضطراب جدایی و ترس از غریبه‌ها در کودکان خردسال بین سنین 6 ماه تا 3 سال رایج است و بخشی طبیعی از رشد کودک شما است.
چرا اضطراب جدایی اتفاق می‌افتد
اضطراب جدایی نشانه این است که کودک شما اکنون متوجه شده است که چقدر به افرادی که از او مراقبت می‌کنند وابسته است. این می‌تواند علاوه بر والدین، شامل پدربزرگ و مادربزرگ یا پرستار و مربیان کودکتان نیز بشود.
همانطور که آنها از محیط اطراف خود بیشتر آگاه می‌شوند، رابطه کودک شما با این گروه کوچک عمیق تر میشود به این معنی که کودک بدون انها احساس امنیت نمی‌کند. آگاهی رو به رشد آنها از دنیای اطرافشان همچنین می‌تواند باعث شود که در موقعیت‌های جدید یا آشنایی با افراد جدید احساس ناامنی یا ناراحتی کنند، حتی اگر شما آنجا باشید.
چگونه با اضطراب جدایی کنار بیاییم
اضطراب جدایی می‌تواند تنها گذاشتن کودک در مهد کودک یا در کنار پرستار کودک را دشوار کند. ممکن است هر بار که نیاز به ترک آنها داشته باشید، از اشک های آنها ناراحت شوید و نگران تأثیر آنها بر روی کودک خود باشید.
به یاد داشته باشید، این کاملا طبیعی است که کودک شما در نبودتان احساس اضطراب کند و این اتفاق اجتناب ناپذیر است زیرا شما نمی‌توانید برای همیشه در کنار کودکتان بمانید، در ضمن هرچقدر سن کودک بیشتر شود این وابستگی به خانواده عمیق‌‌تر میشود و برطرف کردن آن سخت‌تر میشود. بنابراین هیچ دلیلی برای احساس گناه در زمانی که نیاز دارید به بخش‌های دیگر زندگی خود ادامه دهید وجود ندارد. در واقع، اضطراب جدایی معمولاً نشانه این است که چقدر با کودکتان پیوند عمیقی برقرار کرده‌اید.
درعوض، می‌توانید روی کمک به کودکتان تمرکز کنید تا احساساتش را بفهمد و با آنها کنار بیاید تا احساس امنیت بیشتری کند. آنها یاد خواهند گرفت که اگر این احساس را رها کنند، مشکلی پیش نمی‌آید و شما بر می‌گردید. اگر کودک شما به اندازه کافی بزرگ شده است، می‌توانید با او در مورد اتفاقاتی که در حال رخ دادن است، جایی که می‌روید و زمانی که دوباره با او خواهید بود صحبت کنید.
با سپردن کودک خود نزد یکی از آشنایان، به او آسیبی نمی‌رسانید. شما در واقع به آنها کمک می‌کنید تا بدون شما هم احساس راحتی کنند و این گام مهمی به سوی استقلال رو به رشد آنهاست. خیلی به خودتان سخت نگیرید، اضطراب جدایی امری عادی و طبیعی است.
نکاتی برای رفع اضطراب جدایی
برای شروع جدایی کوتاه از کودکتان را تمرین کنید
می‌توانید با سپردن آنها به مدت چند دقیقه به شخص دیگری شروع کنید. کودک خود را به کسی بسپارید که کودک او را به خوبی می شناسد تا در نبود شما هم احساس راحتی و امنیت کند. به تدریج به سمت جدایی‌های طولانی‌تر کار کنید و سپس آنها را نزد افراد کمتر آشنا بگذارید.
در مورد کارهایی که بعدا با هم انجام خواهید داد صحبت کنید
با کودک نوپا خود در مورد کاری که قرار است با دیدن دوباره او انجام دهید صحبت کنید تا او منتظر دیدن شما باشد. برای مثال، می‌توانید بگویید: "وقتی مامانی برای بردن شما برگشت، با هم به مغازه می‌رویم تا برای شام غذا بخریم."
چیزی آرامش بخش برای کودک خود بگذارید
ممکن است کودک شما نیاز داشته باشد که چیزی را که شما را با آن میشناسد- مثل روسری یا عطر شما یا اسباب بازی مورد علاقه اش- در نزدیکی او باشد. این ممکن است زمانی که شما دور هستید به آنها اطمینان دهد.
خداحافظی را به یک زمان مثبت تبدیل کنید
وقتی کودکتان را ترک می‌کنید، هر چقدر هم که ناراحت هستید، لبخند بزنید و با اعتماد به نفس و خوشحالی خداحافظی کنید، در غیر این صورت تنش شما را زیاد می‌کند. با دادن تجربه خداحافظی و دیدارهای شاد به کودکتان، درس مهمی از زندگی به او می‌دهید.
چه زمانی لازم است به متخصص مراجعه کنید
این کاملاً طبیعی است که نوزادان و کودکان نوپا وقتی از مراقب اصلی خود جدا می‌شوند، گریه کنند. اما با بزرگتر شدن نوزادان، آنها بیشتر می توانند درک کنند که افراد و اشیا حتی زمانی که نمی‌توانند آنها را ببینند وجود دارند. تا زمانی که این درک در آنها شکل نگرفته است، مهم است که اضطراب، کودک شما را از تجربه‌های جدید مانند معاشرت و یادگیری در مهد کودک منع نکند و در ضمن این اضطراب نباید مانع رفتن مادران به محل کار بشود.
اگر اضطراب جدایی فرزندتان باعث ناراحتی زیادی برای او میشود و پس از اینکه او را ترک کردید برای مدت طولانی ناراحت می‌ماند، یا اگر پس از عضویت در مهد‌کودک یا مدرسه اضطراب کودک بیشتر از چند هفته ادامه پیدا کرده است، حتما با روانشناس یا مشاور کودک خود صحبت کنید.
https://www.nhs.uk/conditions/baby//
دیدگاه خود را بنویسید